Byliny cz. 16

Pierwiosnki (Primula). Najczęściej można widzieć w ogrodach P. wiosenne (P. veris elatior), o liściach łopatkowa tych i szypułkach do 20 cm. wysokich z bukietami kwiatów rozmaitej barwy, od żółtej do czerwonej i brunatnej w różnych odcieniach; każdy kwiat ma „oko“ jaśniejsze, we środku. Najwspanialsze są wielkokwiatowe (var. Grandiflora), wyższe, o dużych kwiatach. Są też i podwójne (var. duplex).

Pierwiosnki kwitną wcześnie na wiosnę; zwykle sadzi się je po brzegu grządek. Z siewu otrzymać je trudno, ale przez podział na wiosnę lub w początku września, łatwo. Inne gatunki trudniej dostać, a kupić wypadnie dość drogo. Do nich należą łyszczaki (P. auricula) z liśćmi jakby posypanymi mąką, też różnobarwne.

Piwoni. Bardzo rozpowszechnione w większych i nawet małych ogrodach, znane kwiaty wielkie, czerwcowe; woń ich jest nieco różana, ale z domieszką mdłą, kwiaty są pełne, białoróżowe z licznymi zmianami i odcieniami. Piękniejsze są odmiany wielkokwiatowe. Piwonia jest ozdobna też i z liści, zwłaszcza gdy starsza i bogato już się rozrośnie. Sadzimy je najczęściej pojedyncze w trawniku. Zakwita w parę lat po zasadzeniu, ale potem co rok obficiej, jednak w ziemi lżejszej i w ogóle nie dość pożywnej, część pąków nie rozwija się i zasycha.