Warzywa liściowe cz. 1
Im większe wyrastają, tym więcej wymagają wilgoci. W żadnym jednak razie ziemia nie może być mokra, lub zalewana, tylko wilgotna. Kapusty i kalafiory potrzebują obornika, lub mierzwy, a również sporo w glebie potasu. Kalarepa. Warzywo mniej ważne, ale na zmianę pożądane. Tworzy ona nad ziemią wydętą, dość jędrną głowę, smaczną dopóki jest miękka. Gdy starsza, staje się łykowata („parcieje”), zwłaszcza w suszę. Do użytku wczesnego i letniego służą kalarepy: płaska i wiedeńska, białe, do zimowego — wielka Goliat, (fioletowa lepiej zimuje, od białej).
obrzeża
Na wczesną, sieje się trochę rzutem pomiędzy nasiona innych roślin, w przyśpieszniku w marcu, a gdy podrośnie, w końcu kwietnia sadzi się po brzegach zagonów. Do użytku letniego trzeba siać na rozsadniku, w końcu marca, a na zimową w kwietniu i sadzić (Goliata) w rzędy, co 30 cm. na rzędzie co 20 — 25 cm. Obsypać raz jeden młode rośliny. Służy na jarzynę, pokrajana w plasterki, lub w kostkę. 10 gr. nasion wystarczy.
Kalafiory, Na wczesne Duńskie, na lato — Erfurckie gruntowe, na zimę — Helios. Jadalne są róże (nierozwinięte pąki kwiatowe). Wczesne sieje się w przyśpieszniku, letnie i późne — na rozsadniku i sadzi, jak kapustę, co 70 cm. pod skibę, lub na świeżo a głęboko wzruszonej ziemi. Ta musi być zaprawiona obficie obornikiem, lub kompostem, albo przynajmniej dobrze zlana gnojówką, bo kalafiory potrzebują dużo pokarmu i wody. Zwykle też trzeba je podlewać, dodając, gdy podrosną, co 10 dni do wody piątą część gnojówki z popiołem drzewnym.
obrzeża