Przyprawy cz. 4

Czosnek. Tworzy główki okryte wspólną skórą, złożone z wielu cebulek, zwanych ząbkami. Z nich się też rozmnaża. Pojedyncze ząbki sadzimy w ziemi żyznej (szczególnie dobrze rosną w madzie nadrzecznej), co 12 cm. na wiosnę. Służy za przyprawę do kiełbas, Zaleca się jedzenie czosnku surowego, na noc (bo cuchnie), jako środek przeciw wielu chorobom, podtrzymujący zdrowie.

Pory. Z odmian Letnie (francuskie), wczesne do użytku w lecie i Brabanckie, lub też Karantańskie — na zimę. Obsypane liśćmi, zwykle zimują i w gruncie. Siać w przyśpieszniku i sadzić jak cebulę, rzędy co 30 cm, w rzędzie zaś co 20 cm. Jest to przyprawa do zup. Nasion potrzeba 5 gr. Szczypiorek. Małe cebulki sadzi się na wiosnę, na brzegu grzędy bocznej, co 20 cm. Rozrastają się one prędko i przez wiele lat można ich liście (bąki) ścinać do użytku, lecz trzeba nie pozwolić kwitnąć, zrzynając pędy zakwitające. O ile się kilka kwitnących zostawi, to mogą dać nasienie, które wysiewa się w inspekcie, jak cebulę.