Rośliny przemysłowe cz. 14

Siać trzeba wcześnie, w połowie Kwietnia, w każdym razie gdy minie już obawa przymrozków.

Pielęgnowanie po zasiewie polega na pieleniu, które należy rozpocząć, gdy tylko rośliny podrosną na kilka cali. Ogromne szkody wyrządza „kanianka“ (Cuscuta epilinum), którą należy natychmiast wyrywać i palić, nie dopuszczając do wytworzenia nasienia.

Do zbioru przystępujemy, gdy łodygi zżółkną, torebki są suche, brunatne i ziarno w nich przybrało już kolor jasno brunatny. Łodygi wyrywa się ręką, wiąże w snopeczki i zwozi po paru dniach pod dach, gdzie po przeschnięciu, oddziela się torebki od łodyg na tak zwanych „czochrach“.

Torebki suszą się następnie na słońcu w suszarniach lub piecach, po czym nasienie z łatwością się omłaca. Przy sztucznym suszeniu baczyć trzeba na to, ażeby temperatura nie przechodziła 40 stopni ciepła (Cel.). W Kurlandii suszą pęczki lnu zaraz na polu, przechowują przez zimę i omłacają w drugim dopiero roku.

Doświadczenia stwierdziły, że sztucznie dosuszone nasienie lnu wydaje większą ilość włókna. O młócone nasienie sypie się w cienkiej warstwie i przerabia często aż do zupełnego wyschnięcia. Zupełnie suche i oczyszczone nasienie zsypuje się do beczek lub pak, które szczelnie się zabija i ustawia w miejscu, nie wystawionym na oddziaływanie wilgoci.