Rośliny przemysłowe cz. 13

Bardzo dobre miejsce dla niego jest po okopowych, sadzonych na oborniku, gdyż rola jest wtedy dostatecznie pulchna i czysta.

W prowincjach Nadbałtyckich uprawiają go z dobrym skutkiem, bez nawozu, na kilkoletnim odłogu. Sieją go także na nowinach, świeżo zdartych łąkach, po rzepaku i oziminie.

Bardziej od każdej innej rośliny uprawnej nie znosi częstego następstwa po sobie i nawet w najlepszych ziemiach dopiero co 5 lub 6 lat może wracać na to samo miejsce.

Przy produkcji nasienia, najodpowiedniejszym jest siew rzędowy w rzędach 5 do 6 cali od siebie odległych, przy czym ułatwionym jest następne oczyszczanie zasiewu. U nas siew ten mało jeszcze przy uprawie lnu jest rozpowszechnionym.

Przykrycie powinno być jak najpłytsze i wynosić około ćwierć cala. Przy siewie rzutowym wychodzi na mórg około 120 funtów, przy rzędowym wystarcza nieraz 70 do 80 funtów nasienia.

Rzadki siew pozwala lepiej rozwinąć się i rozgałęzić roślinom, w skutek czego osadzają więcej nasienia; przy rzutowym, zazwyczaj za gęstym siewie, znajdujemy na jednej łodydze 2 lub 3 torebki nasienne, przy rzędowym, nieraz 30 do 40 torebek.