Grzegorz Antoniuk – dla ogrodników i rolników

Gleby kamieniste i żwirowiska Są to ziemie, w których jest bardzo dużo widocznych kamieni. Ziemie te znajdują się w wysokich górach np. Tatrach, w dolinach zarzuconych kamienistymi odłamkami skał. Znajdują się także niżej, w dawnych łożyskach rzek karpackich a powstały przez zwietrzenie żwirów kamienistych, naniesionych w dawnych czasach przez rzeki. Wreszcie kamieniste

Glinki żółte nawiane Gleby tej grupy noszą także nazwę popielatek i żółtoziemów, od barwy więcej ciemnej lub żółtej. Ziemie przeważnie dobre do uprawy. Złożone są z drobniutkiego, równego piasku kwarcowego z domieszką małą gliny i rozmaitych innych materiałów, jak połączeń żelaza i wapna. Obecność związków żelaza nadaje im barwę żółtawo-rdzawą. Z wierzchu

Jeżeli ziemia składa się przeważnie z piasku o wyraźnych ziarnkach, nazywamy ją piaszczystą. Ziem piaszczystych jest wiele i zajmują u nas dość znaczne przestrzenie. Różnią się one rodzajem piasku, który je tworzy i ilością oraz rodzajem domieszek, jakie oprócz piasku w glebie się znajdują. Piaski lotne: wydmy i piaski suche Piaski drobnoziarniste,

Ziemie w naszym kraju są nadzwyczajnie rozmaite tak, że w każdej wsi niemal można kilka gatunków ziemi wyróżnić. Każda z nich będzie inna, będzie się odznaczać od reszty różnymi własnościami i stopniem urodzajności. Ziemia (zarówno gleba jak podglebie) zależy tak samo od wpływów powietrza i klimatu jak i od położenia. Jedna i

Aby poznać ziemię w jakiejś okolicy i jej użyteczność rolniczą, trzeba dłuższego czasu, dwu do trzech lat. Jednak są pewne spostrzeżenia, które mogą od razu dać wskazówkę o jakości i przydatności gruntu. Spostrzeżenia te zebrać można na miejscu, przy pomocy niektórych prostych sposobów badania. Obejrzenie powierzchni gleby. Najpierw należy ziemię na całej

Ziemia do produkcji rolniczej dobra powinna być: 1) zasobna czyli bogata i 2) urodzajna czyli żyzna. Zasobność. Jeśli ziemia zawiera znaczne ilości składników mogących służyć roślinom za pożywienie, nazywamy ją zasobną czyli bogatą. Nie każda ziemia zasobna jest jednakże zarazem urodzajną, zdarza się bowiem, że owe składniki użyteczne są nierozpuszczalne lub dla

Próchnica. Szczątki roślinne i zwierzęce obumarłe ulegają w ziemi powoli rozkładowi pod wpływem powietrza i wilgoci, przechodzą z czasem w składniki mineralne gleby. Zanim jednak ten całkowity rozkład nastąpi, tworzą one w ziemi domieszkę cząstek czarniawych i brunatnych, porowatych, które silnie nasiąkają wilgocią. Cząstki te nazywamy ogólnie próchnicą. Gromadzi się ona w

Ziemia składa się z drobnych i grubszych cząstek bardzo rozmaitej natury i rozmaitej budowy. Rozróżnić możemy w ziemi: 1) kamienie; 2) żwir; 3) piasek bardzo rozmaitej grubości; 4) glinę; 5) połączenia wapna; 6) próchnicę i nierozłożone jeszcze szczątki roślin i zwierząt; 7) mnóstwo żywych organizmów, drobnych żyjątek, bakterii, grzybów, pleśni, korzeni roślin

Każda ziemia pokryta roślinnością, jeśli ją odkopiemy głębiej, okaże nieraz znaczną różnicę między warstwą wierzchnią a pod spodem leżącą. Wierzchnia warstwa jest pulchniejsza, porowata i często znacznie ciemniejsza. Tę wierzchnią warstwę nazywamy glebą, to zaś co niżej widzimy, już nieco innej barwy i innego złożenia, nazywamy podglebiem. Gleba bywa rozmaitej grubości i

Ziemią nazywamy w rolnictwie wierzchnią rozkruszoną warstwę cząstek mineralnych z domieszką cząstek organicznych pokrywającą podłoże leżące pod spodem. Podłoże to bywa skaliste, kamieniste lub wreszcie gliniaste czy piaszczyste. W tej wierzchniej warstwie, w ziemi rozrastają się korzenie roślin i czerpią w niej wodę i pożywienie, złożone z różnych ciał rozpuszczonych w tej