Nawożenie łąk
Znaczenie łąki w gospodarstwie rolnym polega na tym, że pasza uzyskana z łąki skarmiona zwierzętom gospodarskim dostaje się w nawozie na rolę. Tym sposobem łąka wzbogaca rolę w użyteczne składniki nawozowe, sama zaś gleba łąkowa wyczerpuje się, ubożeje, o ile jej tego ubytku nie wynagrodzimy.
Łąki nawadniane lub zalewane corocznie wylewem rzek nie ubożeją, gdyż woda je użyźnia. Na takich łąkach cale staranie o nie polega na utrzymaniu w porządku urządzeń do nawodnienia i utrzymaniu równej powierzchni. Inne natomiast łąki, pozbawione dopływu żyznej wody np. łąki torfiaste, wymagają zasilenia nawozami, jeśli chcemy zbierać z nich wysokie plony.
Do nawożenia łąk nadaje się najlepiej dobry kompost, przerobiony z wapnem palonym lub szlamem z cukrowni. Przesiany przez rafę, wolny od odpadków szkła i blachy kompost, wywozi się późną jesienią, w zimie lub wczesną wiosna na laki i roztrząsa, a następnie z wiosną przybronowuje. Szczególnie dobrze skutkuje kompost na łąkach torfowych. Z nawozów pomocniczych stosuje się na łąkach potasowe i fosforowe, w szczególności kainit i tomasówkę. Nawozy te skutkują znakomicie na bardzo rozmaitych łąkach, najsilniej na torfowych. Wpływają one na to, że mchy i skrzypy ustępują, a pojawiają się lepsze trawy i zioła, zwłaszcza zaś rośliny motylkowe.
Za pierwszym razem daje się od razu większą ilość tych nawozów dla wytworzenia zapasu, potem co rok lub 2 lata nawożąc, daje się w mniejszych ilościach. Z początku np. nawozi się na 1 ha 5 kg żużli i 8 kg kainitu, później wystarcza 2 kg żużli Thomasa i 3 – 5 kg kainitu co dwa lata. O skuteczności tych nawozów należy się jednak poprzednio przekonać przez próbę nawozową, gdyż zdarza się niekiedy, że do powiększenia plonów z łąki wystarcza dodatek samego kainitu lub samych żużli. Nawozy te rozsiewa się w jesieni lub z końcem zimy a z wiosną należycie przybronowuje. Im suchsze łąki, tym więcej nawożenia wymagają. Nawozy pomocnicze azotowe, jako zbyt drogie, nie znajdują na łąkach poważniejszego zastosowania, natomiast polewanie rozcieńczoną gnojówką w jesieni i zimie, zwiększa porost traw bardzo znacznie, a używa się na suchszych łąkach śród-polowych i górskich.
Wapno palone i miałko zlasowane działa nieraz na łąkach znakomicie, zwłaszcza na torfiastych świeżo osuszonych, uprawionych i na nowo obsiewanych.