Byliny cz. 3

Cebulkowe.

Tworzą one pod ziemią cebulki zimujące, którymi się rozmnażają. Po przekwitnieniu zwykle roślina zasycha, oddawszy cebulkom pokarm, który wytworzyła.

Lilie. Ulubiona, zwana kwiatem Matki Boskiej i rozpowszechniona, jest lilia biała, ze złoto-żółtymi pylnikami. Udaje się nawet w piaskach, kwitnie w lipcu, pięknie pachnąc i wydając często wiele kwiatów z jednej rośliny. Rozmnaża się łatwo. Wykopuje się stare rośliny w sierpniu lub wrześniu i rozdziela cebulki, których bywa po kilkanaście. Większość sadzi się na inne miejsca stałe, zaprawiwszy dołki przegniłym obornikiem lub kompostem. Ten się zmiesza z ziemią a cebulkę umieszcza na 10 cm. głęboko i przysypuje. Małe cebuleczki sadzi się na zagonku, w rowkach, na 4—5 cm. głębokości od powierzchni. Po paru latach, gdy się wzmocnią rośliny, można je na stałe miejsce przesadzić. Lilia biała wyrasta do 1 m.

Lilia szafranowa, zwana często „Smolinosem” od obfitości żółtego pyłku, czepiającego się nosa przy wąchaniu; kwiaty ma mniejsze, barwy pomarańczowej, kwitnie w czerwcu. Mnoży się tak samo, rośnie i w piaskach. Dosyć po wsiach pospolita. Wysoka na 60 – 70 cm.