Byliny cz. 15

Ostróżka (Delphinium). Jest kilka pięknych gatunków, ale najbardziej rozpowszechnione w ogrodach obecnie sąliczne odmiany wyniosłej (D. elatum). Są to rośliny od 70 cm. do 2 m. wysokie, o ładnie wycinanych liściach i wielkich kłosach kwiatowych, na wysokich łodygach. Kwitną w lecie, dość długo, kwiaty rozwijają się od dołu ku górze, jeden płatek tworzy niby ostrogę. Barwy ich są różne, przeważnie w odcieniach niebieskiej, od białej, blado-lila, aż do błękitnej, szafirowej, zresztą różnie cieniowane ostróżki stanowią wielką ozdobę ogrodu. Sadzimy je na grzędach pojedynczo lub grupami, w trawniku, dobierając tak, że najniższe są na przodzie, a coraz wyższe w głębi. Udają się i w piaskach; wcześnie kwitnące, po przycięciu, niekiedy w jesieni, znów zakwitają, ale słabiej.

Można je rozmnażać przez podział, ale łatwo też i z siewu. Siać można do czerwca, lepiej wcześniej, w inspekcie już nawet w końcu kwietnia. Rozsadza się roślinki na zagonku i sadzi już silne na stałe, we wrześniu lub na wiosnę. Zakwitają dobrze już następnego lata jako nowe, zwykle ładne odmiany kwitnące, które trzeba wiązać do palików, bo wiatr łatwo łamie szypuły kwiatowe.